آن‌ها برای سرگرمی، در سازمان شما سم پراکنی می کنند!

داستان از این قرار است: شخصی می‌آید پیش شما و پشت سر همکارش، مدیرش یا کارمندش صحبت می‌کند.

آیا این حرف‌ها و صحبت‌ها کمکی به سازمان شما می‌کند؟ پاسخ روشن است: خیر

آیا این صحبت‌ها کمکی به حل مساله‌ای در سازمان می‌کند؟ پاسخ روشن است: خیر

آیا کمک می‌کند آن آدمی که در موردش حرف زده می‌شود، بهتر شود؟ پاسخ روشن است: خیر

آیا به شما کمک می‌کند که حالِ بهتری در محیط کار داشته باشی؟ پاسخ روشن است: خیر

آیا آن آدم آسیبی به سازمان شما می‌زند؟ پاسخ روشن است: قطعا

آیا غیبت کردن به سازمان آسیب می‌زند؟ پاسخ روشن است: قطعا

حس شما را نسبت به آن آدم بد می‌کند؟ پاسخ روشن است: قطعا

آیا در صورت فهمیدن آن آدم، این کار باعث ناامیدی و حال بدش می‌شود؟ پاسخ روشن است: قطعا

و یک سوال مهم دیگر؛

قربانی بعدی کیست؟

آیا همان آدم در روزی دیگر، پشت سر شما پیش کس دیگری حرف می‌زند؟

باز پاسخ روشن است: بله، قطعا.

دقت کنید یک آدم نمی‌تواند یک جا خوب باشد و در یک سناریوی دیگر، آدم بدی. آدم پشت سر حرف بزن، همه جا پشت سر حرف بزن است.

چه کاری انجام دهیم تا این فرهنگ سمی را در کسب‌وکارمان کمتر کنیم؟

5 راه حل ساد پیش روی شماست:

همنورد

برگرفته از یک سایت اینترنتی

☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️

در فرهنگنامه ی کوهنوردی به آدمهایی که با همدیگر کوهنوردی می کنند می گویند:

 "همنورد". 

چه واژه قشنگی 

"همنورد"، یعنی تمام پستی ها و بلندی ها و فراز و نشیب ها را در کنار هم درنوردیدن ، پشت و پناه هم بودن ، کنار هم و پا به پای هم راه رفتن ، در رابطه با دیگران تعصب نداشتن و تبعیض  قائل نشدن ، در سخت ترین مسیرها و دشوارترین گردنه ها هوای هم را داشتن و تمام دار و ندار خود را با دیگران قسمت کردن.

"همنوردها" رفتارهای ویژه ای دارند که رویای تمام کسانی است که می خواهند با همدیگر و در کنار هم زندگی کنند 

آنها همیشه حواس شان هست که :

یکی تندتر از دیگران حرکت نکند ، 

حواس شان هست که کسی از دیگری جا نماند ، 

حواس شان هست که در مسیرهای سخت یکی سقوط نکند ، 

در سنگلاخ ها یکی لیز  نخورد ، 

حواس شان هست که یکی کم نیاورد ، 

که یکی فشارش نیفتد ، 

که یکی کم و کسر نداشته باشد.

همنوردی صرفا هم تیمی بودن در یک رشته ورزشی نیست ،

یک معرفت است ،

یک سبک زندگی است:

همنوردی با هم بودن در عین احترام به فردیتهای همدیگر است ، پشت و پناه هم بودن بدون منت گذاشتن است ، همراه بودن بدون تملک و تصاحب است ، عشق ورزی، مهربانی و همدلی بدون توجه به جنسیت افراد است.

چه خوب می شد اگر آدم ها به جای هموطن بودن ، هم مذهب بودن ، هم نژاد بودن ، همجنس بودن و هم "سر" بودن ، "همنورد" هم بودند در فراز و نشیب های زندگی 

یه "همنورد" که همیشه حواسش باشه برای نیفتادنمون ، برای رسیدنمون تا قله ، برای اوج گرفتنمون ،

چه خوب می شد اگر ما هم برای دیگران چنین همراهانی بودیم!

چه خوب می شد اگر آدمها ، "همنورد" هم بودند

زدن سر و ته سوسیس آخه چرا؟

به همسرم گفتم: «برای من سواله که چرا تو همیشه ابتدا سر و تهِ سوسیس را با چاقو می‌زنی، بعد آن را داخل ماهیتابه می‌اندازی!»