هم دردی با مردم

*عاشقانه ترین دیه ای که پرداخت شد!*

«قاضی اجرای احکام در تبریز بودم یک خانمی در حین گذر از خیابان با یک دستگاه پیکان برخورد و فوت شده بود راننده پیکان خودرو خود را فروخته و خرج هزینه بیمارستان قبل از فوت مصدوم کرده بود.

اولیای دم متوفی چند پسر و دختر بودند که مرتب به اجرای احکام مراجعه می کردند و پیگیر پرونده بودند تا دیه بگیرند ولی ضارب و محکوم علیه به دلیل نداشتن دیه در زندان بود. من اولیای دم را که همگی «فرهنگی» بودند از وضعیت زندانی آگاه کردم. یکی از اولیای دم مطلبی گفت که خیلی آموزنده بود او گفت ما دنبال دیه نیستیم چون راننده و محکوم علیه یک دستگاه پیکان داشت و کل دارایی او که همین ماشین بود به حساب ما واریز کرده است ما می خواهیم با گرفتن دیه از بیمه برای او منزلی تهیه کنیم و به او زندگی بدهیم و ما احتیاجی به دیه مادرمان نداریم.»

*بهترین مردم معلم می شوند!*

سقوط برمکیان در دولت عباسی

 فواره چون بلند شود سرنگون شود

گفته اند که خاندان برمک خاندانی ایرانی بودند که در دربار عباسیان نفوذ فراوان داشتند و تعدادی از آنها وزرای خلفای عباسی بودند. جعفر برمکی حتی با هارون الرشید دوستی فوق العاده نزدیک داشت

روزی که به باغی رفته بودند هارون هوس سیب کرد و به جعفر گفت برایم سیب بچین، جعفر دور و بر را نگاه کرد و چیزی که بتواند زیر پایش بگذارد و بالا برود پیدا نکرد

هارون گفت بیا پا روی شانه ی من بذار و بالا برو. جعفر این کار را کرد و سیبی چید و با هارون خوردند و خوششان آمد

هارون به باغبان گفت برای پرورش این باغ قشنگ از من چیزی بخواه

باغبان که از برمکیان بود گفت قربان می خواهم که دست خطی به من بدهید که من از خاندان برمک نیستم!! همه تعجب کردند اما به هر حال هارون این دستخط را به باغبان داد

بعدها هارون از نفوذ برمکیان در حکومتش خیلی ترسید و بر اثر سعایت بعضی از آدمهای حسود دستور قلع و قمع برمکیان را صادر کرد و همه ی آنها را کشتند؛ زمانی که برای کشتن باغبان رفتند باغبان دستخط خلیفه را نشان داد و گفت من برمکی نیستم

این مسئله به گوش هارون رسید و از باغبان پرسید چطور آن روز چنین چیزی را پیش بینی کردی و این دستخط را از من گرفتی؟

باغبان گفت من در این باغ چیزهای مفیدی یاد گرفته ام از جمله این که می بینم وقتی آبفشان را باز می کنم قطرات آب رو به بالا می روند

و وقتی به اوج خودشان می رسند سقوط می کنند و به زمین میفتند

بنابراین وقتی دیدم جعفر پا روی شانه ی شما گذاشت، متوجه شدم که به نقطه ی اوجش رسیده و دیر نیست که سقوط کند

و وقتی هم چیزی سقوط می کند 

هر چه بزرگتر باشد خسارت بیشتری وارد می آورد

و فهمیدم که اگر جعفر سقوط کند 

ما را هم با خودش به نابودی می کشاند 

بنابر این دستخط گرفتم که برمکی نیستم.

پرفسور جاروکش

مسلمان واقعی

در بسطام یک مسیحی بود که مسلمان نمی شد. مردم هر چه اصرار کردند مسلمان شود تا شهر شان مسیحی نداشته باشد، قبول نمی کرد. 

او را پیش بایزید آوردند، در پاسخ به بایزید گفت: من دوست دارم چون بایزید مسلمان شوم و گناه نکنم، لیک خود می دانم نمی توانم از شراب دست بردارم. 

ای بایزید،من بسیار آرزو داشتم که می توانستم چون تو مسلمان واقعی شوم، ولی می دانم نمی توانم. و نمی خواهم مانند بقیه مردم شهر مسلمان شوم و دروغ بگویم و آبروی تو را ببرم. حیف نیست به تو هم مسلمان گویند به من هم؟!! 

مسئولین دلسوز و گاو مش حسن

در یک روستایی گاوی داشتند که چند خانواده از شیر آن استفاده میکردند و منبع روزیِ آنها بود یک روز گاو خواست تا از کوزه بزرگی آب بخورد اما سر گاو درون کوزه گیر کرد مردم روستا اول خواستند کوزه را بشکنند اما گفتند نزد شیخ برویم تا شاید راه چاره بهتر ببیند. شیخ گفت سر گاو را ببرید، بریدند و گفتند یا شیخ هنوز سر گاو در کوزه مانده! گفت حالا کوزه رابشکنید! وچنین کردند. شیخ رفت و ناراحت و غمگین در گوشه ای نشست گفتند یا شیخ ناراحت نباشید هم گاو و هم کوزه فدای شما. گفت من ناراحتِ گاو یا کوزه نیستم از این ناراحتم که اگر شما من را نداشتید میخواستید چگونه امورات  زندگی خود را بچرخانید!

حالا ما نگرانیم اگه بعضی از این مسئولین دلسوز و خلاق را نداشتیم چه بلائی سرمون می آمد؟؟؟؟؟

خاطره کودکی اقای صبوری

*خاطره ای زیبااززندگی شخصی دکترالهی قمشه ای:*

هفت یا هشت ساله بودم، 

به سفارش مادرم برای خرید میوه و سبزی به مغازه محل رفتم.

 اون موقعمثل حالا نبود که بچه رو تا دانشگاه هم همراهی کنن!

پنج تومنپول داخل یه زنبیل پلاستیکی قرمز رنگ که تقریباً هم قد خودم بود

 با یه تکه کاغذ از لیست سفارش... 

میوه و سبزی رو خریدم کل مبلغ شد 35 زار.

 *دور از چشم مادرم مابقی پول رو دادم یه کیک پنج زاری و یه نوشابه زرد کانادا از بقالی جنب میوه فروشی خریدم و روبروی میوه فروشی روی جدول نشستم و جای شما خالی نوش جان کردم.*

خونه که برگشتم مادر گفت مابقی پولو

 چکار کردی؟

 راستش ترسیدم بگم چکار کردم،گفتم بقیه پولی نبود... مادرچیزی نگفت و زیر لب غرولندی کرد منم متوجه اعتراض او نشدم. 

*داشتم از کاری که کرده بودم و کسی متوجه نشده بود احساس غرور می‌کردم*

 *اما اضطراب نهفته ای آزارم می‌ داد.*

پس فردا

 به اتفاق مادر به سبزی فروشی رفتم اضطرابم بیشتر شده بود. 

که یهو مادر پرسید آقای صبوری میوه و سبزی گران شده؟ 

گفت:

 نه همشیره.

*گفت پس بقیه پول رو چرا به بچه پس ندادی؟*

 آقای صبوری

 که ظاهراً فیلم خوردن کیک و نوشابه توسط من جلو چشمش مرور میشد با لبخندی زیبا روبه من کرد وگفت :

 *آبجی فراموش کردم ولی چشم طلبتون باشه.*

دنیا رو سرم

 چرخ می‌خورد اگه حاجی لب باز میکرد و واقعیت رو می گفت

 *به خاطر دو گناه مجازات می شدم،*

*یکی دروغ به مادرم یکی هم تهمت به حاج آقاصبوری!*

مادر بیرون مغازه رفت. 

اما من داخل بودم.

 حاجی روبه من کرد و گفت: 

*این دفعه مهمان من!*

*ولی نمی دونم اگه تکرار بشه کسی مهمونت میکنه یا نه؟!*

*بخدا هنوزم بعد ۴۴ سال لبخندش و پندش یادم هست!*

*بارها باخودم می گم این آدما کجان و چرا نیستن؟*

چرا

 تعدادشون کم شده آدمهایی از جنس بلور که نه تحصیلات عالیه امروزی داشتن ونه ادعای خواندن کتاب های روان‌شناسی و نه مال زیادی داشتن که ببخشند؟

*ولی تهمت رو به جان خریدن تا دلی پریشون نشه وآبرویی نریزه...!*

نکات ارگانیکی:

نوشابه ضرر داره