ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
اعمال تحریمها نخستین چالش در صادرات دستاوردها و تولیدات اکوسیستم دانشبنیان است. از آنجایی که بسیاری از فعالان دانشبنیان برای ساخت محصولاتشان نیازمند قطعات اولیه هستند و با وارد کردن آن، قطعات فرآیند ساخت با هزینه کمتری سپری میشود، اما بهدلیل تحریم مجبور به ساخت آن قطعات میشوند که همین امر هزینه زیادی را میطلبد. در نتیجه، نرخ تمامشده اختراعات محصولات دانشبنیان ایرانی نسبت به محصولات مشابه خارجی که ممکن است کارآیی کمتری داشته باشند، بیشتر است و همین امر شرایط را برای صادرات دشوار میکند. در حالی که همین قطعهها در سراسر دنیا با هزینههای کمتری تولید میشوند و وجود دارند و اگر تحریمها نبود، میتوانستند این قطعات را با هزینه کمتری وارد کنند و فرآیند ساخت و تولید محصول سریعتر و با صرف هزینه کمتری انجام بگیرد تا نرخ تمامشده آنها پایین بیاید و بتوانند تولیداتشان را صادر کنند. بنابراین، باید نرخ تمامشده محصولات صادراتی را از طریق جایگزینی قطعات ارزانتر و بهرهوری و اتصال و جذب منابع انسانی ارزانتر کاهش داد.
اغلب فناوران زمان و هزینه زیادی را برای معرفی محصول صرف میکنند، چراکه دانش کافی از مارکتینگ ندارند، بههمیندلیل نیازمند یک مشاور بینالمللی مارکتینگ هستند تا بتوانند مسیر راحتتری را در صادرات طی کنند. این مشاور میتواند کمک زیادی به سیاستگذاریها برای صادرات بهتر کند.
ارتقای بهرهوری در راستای تأمین امنیت غذایی مهمترین هدف سیاست اقتصاد دانشبنیان در ایران است.
رهیافتی که پیروی از آن، با توجه به چالشهای پیشروی تولید با رویکرد سنتی، بیش از پیش احساس میشود. در این راستا، دولتها با توجه به اهمیت گندم به عنوان یکی از مهمترین محصولات راهبردی کشور، از طریق سرمایهگذاری در برنامههای تحقیقاتی و ترویجی اصلاح ارقام، همواره درصدد ارتقای بهرهوری برای تأمین امنیت غذایی میباشند. با این وجود، موفقیت در تحقیقات امری ضروری است تا بدین وسیله بهرهوری افزایش یابد.
لذا، پیشنهاد میشود با بهبود برنامههای آموزشی و ترویجی، زمینهی پذیرش ارقام اصلاح شده توسط کشاورزان از طریق افزایش سطح آگاهی، فراهم شود.
همچنین