بوت کمپ چیست ؟

بوت کمپ (Boot Camp) = یک دورۀ آموزشی تحت ‌فشاربرای یادگیری سریع مهارتها لازم جهت اشتغال است .

در ابتدا این عبارت به معنای کمپ‌های نظامی آموزشی بود که برای استخدام نیروهای جوان برگزار می‌شد. کمپ‌های آموزشی خشن و سرسختی که در پی آن ارتش به دنبال استخدام نیروهای کارآمد و با پتانسیل بود. این واژه در سال ۱۸۸۸ توسط ارتش آمریکا برای کمپ‌های آموزشی سخت و فشرده بوجود آمد، اما این عبارت نیز در حوزه‌های دیگر ولی با همان مفهوم کلی استفاده می­‌گردد.

بوت کمپ معمولا برای دوره‌های آموزشی فشرده و کاملا مهارتی استفاده می­‌شود که فرد با شرکت در آن‌ها طی فرآیند منظم هر روزه، دانش کاربردی را در زمینه‌ای مشخص به صورت تخصصی بدست می‌­آورد و سپس می‌تواند به صورت حرفه‌ای وارد آن حوزه شود.

معمولاً بوت‌‌کمپ‌ها به صورت حضوری و تمام‌وقت برگزار می‌شود هدف از بوت کمپ این است که کلاس درسی باشد پر از کارآموزانی که تاکنون درآن زمینه فعالیت حرفه‌ای نداشته‌اند. سپس به آن‌ها کمک می‌کنند تا شغل متناسب با بوت کمپ موردنظرخود را پیدا کنند.

 

- چرا جامعهٔ ایران از اخلاق دور شده است؟

- چرا جامعهٔ ایران از اخلاق دور شده است؟

( تلخیص به اختیار)

چرا مشکلات اخلاقی جامعه روزبه‌روز عمیق‌تر می‌شوند؟ پاسخ این سوال فقط یک عبارت است: «ابهام از آینده و اخلاقی زیستن».

در دهۀ ۱۹۶۰ تعدادی از روان‌شناسان اجتماعی فرانسوی با همکاری یک مؤسسۀ تحقیقاتی بزرگ، در اروپا یک مرکز شبانه روزی تأسیس کردند.

 در این مرکز، نوجوانان ۱۲تا ۱۹سال آموزش می‌دیدند و زندگی می‌کردند. مدّت یک سال همه چیز به صورت عادی جریان داشت و آزمایش‌های مختلف کمی و کیفی بر روی آنان انجام گرفت. 

در طول این یک سال، هر نوجوان سه وعدۀ غذایی روزانه با احتساب میان وعده‌ها، ۸۰۰گرم غذا می‌خورد. 

پس از یک سال به تدریج و آگاهانه شایعه کردند به علت وضعیت اقتصادی نابسامان شبانه‌روزی، ممکن است غذا به لحاظ کمی و کیفی جیره‌بندی شود. 

شش ماه بعد از این شایعه، میزان غذای مصرفی روزانه هر فرد از ۸۰۰گرم به ۱۲۰۰گرم افزایش یافت. 

هنگامی که عملاً جیره‌بندی را آغاز کردند، مصرف غذا از ۱۲۰۰گرم به ۱۵۰۰گرم رسید و حتی در اواخر این دورۀ چهارساله، نوجوانانی بودند که در شبانه روز بیش از ۵کیلوگرم غذا می‌خوردند!

دلیل افزایش مصرف این بود که نوجوانان آیندۀ خود را مبهم می‌دیدند.

هنگامی که مرکز شبانه‌روزی در وضع عادی قرار داشت، افراد غذای خود را به یکدیگر تعارف می‌کردند و نسبت به یکدیگر رابطه‌ای مبتنی بر نیکوکاری، شفقت و نوعی از خودگذشتگی داشتند. امّا هنگامی که شایعۀ کمبود غذا مطرح شد، تعارفات، رعایت ادب و رفتارهای مهربانانه، نسبت به یکدیگر کمتر شد. در واقع به دلیل مبهم بودن آینده، اخلاقی زیستن بر پایۀ عدالت، احسان، رعایت ادب به مرور زمان کمرنگ گشت.

آیندهٔ مبهم و نامعلوم افراد از نظر مالی، شغلی و... آستانۀ اخلاق و تحمل  را در هر جامعه‌ای کاهش می‌دهد. 

به‌طورمثال، در جامعه‌ای که همۀ افراد با هر تخصصی می‌توانند شغلی داشته باشند، کارشکنی، حسادت، تهمت، سخن‌چینی، چاپلوسی و... کمتر است.

 به طور کلی در جامعه‌ای که نیازهای اساسی انسان‌ها در آن تأمین می‌شود، افراد بر پایۀ موازین اخلاقی زندگی می‌کنند.

پس اخلاقی زیستن ارتباطی به نصیحت‌های اخلاقی ندارد.

اخلاقی زیستن نیاز به آرامش ذهنی و ثبات اقتصادی دارد.

به جای صرف هزینه‌های بسیار برای دعاهای مستحب یاهمایش‌های بی‌اثر بهتر است این ثروت عمومی را به واجبات مردم مخصوصاً ازدواج و شغل منتقل کنیم.

جوانی که شغل دارد و ازدواج کرده، با خوش‌بینی به آینده می‌نگرد و همین آرامش به او زندگی اخلاقی بهتری هدیه خواهد داد. پس، لطفاً مستحبات را کم کنید و به واجبات برسید.

این نظریه می تواند اشاره به هرم معروف مزلو داشته باشد.

هرچیز بجای خود نیکوست انسانها از لحاظ روانی و برای تعاد نیاز به راز و نیاز با پروردگار دارند.

افراط و تفریط صحیح نیست اسلام دین تعادل است بین جسم و روح...

گامی برای ارتقای سلامت و ایمنی غذایی

گامی برای ارتقای سلامت و ایمنی غذایی

سید محمودرضا شایسته

شبکه محصول سالم با حمایت ستاد توسعه زیست فناوری و با مشارکت شرکت ها و گروه های کنشگر و تاثیرگذار بر زنجیره تامین محصولات سالم به طور داوطلبانه در حال اجرا است. هدف این شبکه توانمندسازی، حمایت، ترویج و رتبه بندی محصولات سالم کشاورزی، بازارسازی، بازاریابی و فروش این محصولات است.

این طرح در سطح کلان به دنبال ارتقاء سلامت و حفظ ایمنی غذایی، افزایش اعتماد مردم به سلامت محصولات و ترویج سبک زندگی سالم است.

در حال حاضر، میزان تولید محصولات غذایی کشور از 14 میلیون تن به 10 میلیون تن کاهش یافته است؛ در حالی که عموما برای تولید محصولات غذایی، میزان سالم بودن آن نادیده گرفته می شود. این موضوع دغدغه اصلی تاسیس شبکه محصول سالم است. این طرح در فاز مطالعاتی در 10 قطب کشوری، میزان آفت کش و باقیمانده سموم 5 هزار و 760 نمونه از 4 محصول خیار، گوجه فرنگی، سیب درختی و برنج و همچنین باقیمانده کودهای شیمیایی شامل نیترات و فلزات سنگین در یک هزار و 800 نمونه از سه محصول سیب زمینی، پیاز و کاهو را مورد بررسی قرار داده است.

نتایج این تحقیقات نشان میدهد که باقیمانده سموم کشاورزی در 10 درصد از نمونه های آزمایش شده بالاتر از حد مجاز است؛ همچنین برنج با 2 درصد انطباق و سیب درختی با 10 درصد انطباق، به ترتیب کمترین و بیشترین انطباق با استانداردهای لازم را دارا هستند. بی شک ادامه این روند موجب افزایش هزینه های سلامت در کشور می شود. طبق آخرین آمار، سالانه مبلغ بالایی صرف هزینه درمان و خرید کودهای شیمیایی می شود که این اعداد نشان می دهد 5.4 درصد از منابع مالی کشور که بالغ بر 12 هزار میلیارد تومان می شود، در زنجیره ضد ارزش مصرف می شود.

شبکه محصولات سالم با ایجاد اشتغال و توسعه کسب و کارهای شبکه غذایی کشور می تواند با جلب اعتماد مصرف کنندگان، سلامت جامعه را نیز تضمین کند. این موضوع البته باید با فعالیت مشترک و منسجم برای تحقیقات بازار، بازارسازی، بازاریابی و فروش محصولات کشاورزی و غذایی سالم همراه شود.

محتوای علمی و مدل مدیریتی  شبکه محصول سالم یا شمس، مورد تایید و حمایت ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی می باشد.

پایان پیام/23

تاریخ درج خبر : شنبه ٤ خرداد ١٣٩٨ 

http://isti.ir/index.aspx?fkeyid=&siteid=1&pageid=262&newsview=44247

http://isti.ir/index.aspx?pageid=20213&newsview=44247

اطلاعات بیشتر

بر اساس آمار جهانی 2013-2014، 84 هزار هکتار سطح زیر کشت محصولات ارگانیک در کشور به ثبت جهانی رسیده اما بیش از 100 هزار هکتار محصول ارگانیک کشت‌شده داریم و به نظر می‌رسد بیشتر از این مقدار هم در حال گذار است.

قبل از سال 85 جایگاهی را در تولید محصولات ارگانیک در دنیا نداشتیم. الان در ردیف پنجاه و نهم در بین کشورهای جهان هستیم. شاید رنکینگ خوبی نباشد، اما اگر از ظرفیت‌های خوب استفاده کنیم، در آینده جزو 10 کشور اول دنیا خواهیم بود.