ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
شایسته سالاری (Meritocracys) یک نظام اجتماعی است که سنگ بنای ارتقا و پیشرفت در آن شایستگی و استعداد شخصی است. به عقیده اسکالی، شایسته سالاری سیستمی است که به افراد امکان می دهد در موقعیت های زندگی رتبه بندی شوند و عملکرد آنان دیده شود و پاداش هایی بر اساس شایستگی های آنان توزیع شود. یک نظام شایسته سالاری به طوری که بالاترین مناصب و مقام توسط افرادی که بیشترین استعداد یا شایستگی را دارند، بدست می آید. مفهوم Meritocracys، اگرچه به نظر می رسد که از زمان های بسیار قدیم با ما بوده است، اما یک اصطلاح نسبتاً جدید است. این مایکل یانگ (Michael Young) بود که در رمان خود «ظهور شایستهسالاری» که در سال 1958 منتشر شد، اصطلاح طنزآمیز و کنایهآمیز «شایستهسالاری» را برای اشاره به جامعهای در آینده که صرفاً بر اساس هوش و شایستگی سازماندهی شده بود، ابداع کرد. امروزه مفهوم Meritocracys در اکثر کشورهای فراصنعتی بدون مفاهیم منفی که یانگ در رمان خود از آن رونمایی کرده است، از نظر فرهنگی پذیرفته شده و مورد استقبال قرار گرفته است. مردم امروزه جوامع، دانشگاه ها، مدارس، سازمان ها و دولت های شایسته سالار می خواهیم.
شایسته سالاری توسط فرهنگ لغت آکسفورد به عنوان “جامعه ای که توسط افرادی اداره می شود که بر اساس شایستگی انتخاب شده اند” تعریف شده است.