ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
وقتی همه چیز از بازیهای ساده و تجربه های جسته و گریخته، توام با سرگرمی و تفریح شروع شد و کم کم جنبه های کاربردی یافت، وقتی اولین تجربه های "زندگی دوم" به مذاقمان خوش آمد، وقتی قطعات پازل واقعیتهای مجازی، افزوده، ترکیبی، توسعه یافته، هوش مصنوعی، بلاکچین، اینترنت همه اشیا، اینترنت سه بعدی و... پا در عرصه همگرایی و پیوند نهادند، در واقع داستان متاورس، یعنی جهان مجازی و دیجیتالی پیش رو، شروع شده بود و اکنون به مدد تلاشهای شرکتهایی مثل فیس بوک یا به بیانی همان متای جدید، می رود تا جنبه های جدی، عینی و کاربردی تر یابد.
از لحظه طرح بحث پروژه متاورس جهان در حال تجربه انقلاب دیجیتالی جدیدی است تا در بستر اینترنت سه بعدی بسیاری از رویاهای بشر جنبه تحقق به خود یابد.
نظریه جهانهای فراوان که برخی از آن به جهانهای موازی، بسگیتی یا چندجهانی یاد میکنند، شاید همه ویژگیهای یک نظریه علمی معتبر را نداشته باشد، اما ویژگیها و پیامدهای آن حتی توجه مردم عادی را جلب میکند. فیزیکدانان در تازهترین پژوهشها گفتهاند که ابعاد جهانهای موازی بینهایت نیست، بیاندازه بینهایت است.
«آلبرت اینشتین» با تمام نبوغ و دانش خود، تفسیر آماری مکانیک کوانتومی را قبول نداشت و این مفهوم را در جمله معروف «خدا تاس نمیاندازد» عنوان کرد. «نیلز بوهر» هم که از پایهگذاران مکانیک کوانتومی بود، در پاسخ اینشتین گفت: «به خدا نگو چهکار کند.»