اگر تو نتوانی بخندی ،
برقصی ،
آواز بخوانی،
زندگیت مانند یک کویر است.
زندگی باید مثل باغی شود
که در آن پرندگان آواز میخوانند.
گلها شکوفه میدهند .
و درخت ها به رقص در میآیند ،
جایی که خورشید با شادمانی برخیزد.
این یکی از بزرگترین
حماقت های بشر است ،
که در دنیا هیچ دانشگاهی ،
هنر زندگی کردن ،
هنر عشق ورزیدن ،
و هنر شاد بودن ،
و مراقبه کردن را ،
به مردم آموزش نمیدهد . . .!
تمام چیزهایی که در دانشکده ها
تدریس میشوند
نمیتوانند به تو احساس
شوخطبعی بدهند.
بهجز عشق نیایشی نیست . . .!
✍